Λίγα λόγια για τους Socrates
Οι Socrates (Σωκράτης) ή Socrates Drank The Conium (Ο Σωκράτης ήπιε το Κώνειο), είναι ένα ελληνικό rock συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1969. Ο Γιάννης Σπάθας και ο Αντώνης Τουρκογιώργης, συμμαθητές στο 3o Γυμνάσιο Πειραιά, ανακάλυψαν ότι ταίριαζαν μουσικά και έφτιαξαν το πρώτο τους ερασιτεχνικό συγκρότημα με το όνομα Persons. Αργότερα, όντας φοιτητές και ακούγοντας καλλιτέχνες όπως ο Jimi Hendrix, αποφάσισαν ότι ήθελαν να προχωρήσουν πιο επαγγελματικά. Κάπου εκεί γνώρισαν τον Ηλία Μπουκουβάλα και δημιούργησαν το πρώτο σχήμα ως "Socrates". Ξεκίνησαν, λοιπόν, την πολυετή και επιτυχημένη καριέρα του κάνοντας κυρίως live εμφανίσεις σε rock bar και club της Αθήνας, όπως το Κύτταρο. Η περιοχή που έπαιζαν μουσική όμως, ήταν κυρίως στην πλατεία Βικτωρίας, περιοχή που έχει μείνει σαν το "σπίτι" τους. Τα Χριστούγεννα του 1970, θα παίξουν το περίφημο live του Sporting, το οποίο τους καθιέρωσε στο ελληνικό κοινό και τους έδωσε τη δυνατότητα να φύγουν για το εξωτερικό. Οι εποχές εκείνες, όπως έχουμε ξαναπεί, ήταν δυσμενείς στην Ελλάδα λόγω της πολιτικής αστάθειας και του αυταρχισμού που επικρατούσε, πράγμα το οποίο δε θα μπορούσε να μην επηρεάσει και τις τέχνες. Η ελεύθερη δημιουργία και, κατ’ εξοχήν, η έντονη πολιτική κριτική που ασκούσε η rock της εποχής, δεν ευνοούταν αλλά αντιθέτως λογοκρινόταν (και μακάρι να έμενε σε αυτό). Όπως ήταν λογικό, τον επόμενο κιόλας χρόνο, οι Socrates έφυγαν από την Ελλάδα για το εξωτερικό. Πρώτος σταθμός, το Άμστερνταμ, όπου έπαιξαν σε όλα τα rock club, παίρνοντας μάλιστα και τον τίτλο "Συγκρότημα του Μήνα". Έπειτα ακολούθησε μια περιοδεία σε όλη την Ευρώπη,, παρουσιάζοντας τους 2 πρώτους τους δίσκους: Drank The Conium και Taste of Conium. Έπειτα, έγινε μια σημαντική αλλαγή στο σχήμα του συγκροτήματος, καθώς ο Μπουκουβάλας αποχωρεί και έρχεται ο Γιώργος Τρανταλίδης. Μετά από ένα πέρασμα από τις Η.Π.Α, βρέθηκαν στο Παρίσι όπου θα γνωρίσουν τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, ο οποίος τους προτείνει συνεργασία. Μια τέτοια συνεργασία δε θα μπορούσαν φυσικά να την αρνηθούν και ο Βαγγέλης θα γίνει ο επόμενος παραγωγός τους στον δίσκο "Phos" (Φως)! Το συγκρότημα δημιούργησε 6 δίσκους και άλλους 4 με συλλογές και live εμφανίσεις. Πλέον θεωρούνται από τα μεγαλύτερα ελληνικά συγκροτήματα, καθώς η καριέρα τους τα είχε όλα, μουσική ποιότητα, πάθος, διεθνή καριέρα, επιτυχία και λαμπρές συνεργασίες.
Ο δίσκος Phos δημιουργήθηκε το 1976. Είναι ο πιο δημοφιλής και επιτυχημένος τους δίσκος, καθώς περιέχει κομμάτια που είναι τα γνωστότερα τους, κομμάτια καινούργια ή επανεκτελεσμένα. Tο κυριότερο όμως είναι ότι η επιμέλεια και η παραγωγή τους, αφέθηκε στα έμπειρα και δημιουργικά χέρια του Βαγγέλη Παπαθανασίου, ο οποίος τους οδήγησε στο Λονδίνο, στα Orange Studios.
Αντώνης Τουρκογιώργης: φωνητικά, μπάσο, δεύτερη κιθάρα
Γιάννης Σπάθας: πρώτη κιθάρα, synthesizer
Γιώργος Τρανταλίδης: drums, κρουστά
Βαγγέλης Παπαθανασίου: παραγωγή, πλήκτρα, κρουστά, εφέ
Λίστα τραγουδιών:
Πρώτο Μέρος
1. Starvation
2. Queen of The Universe
3. Every Dream Comes to an End
4. The Bride
Δεύτερο μέρος
5. Killer
6. A Day In Heaven
7. Time of Pain
8. Mountains
Ανάλυση δίσκου
Λίγες φορές έχουμε δει συγκροτήματα να περιέχουν τόσα πολλά κομμάτια-επιτυχίες τους σε ένα δίσκο! Η μουσική του δίσκου, χαρακτηρίζεται ως hard rock με blues αλλά και ελληνικά ethnic και όχι μόνο στοιχεία. Το σταθερό και μοναδικό μπάσο του Τουρκογιώργη σε συνδυασμό με την rock φωνή του, το ιδιαίτερο παίξιμο κιθάρας του Γιάννη Σπάθα που παντρεύει το rock με το ethnic και ο σταθερός ρυθμός του Τρανταλίδη, συνθέτουν ένα πολύ ποιοτικό αποτέλεσμα. Μαζί σε όλο αυτό, προσθέτουμε τη μουσική και πνευματική διάνοια του Παπαθανασίου! Όλα αυτά δε θα μπορούσαν να μην έχουν απίστευτο αποτέλεσμα…
Το πρώτο μέρος του δίσκου ξεκινάει με το δυναμικό και ριζοσπαστικό Starvation! Είναι το πιο γνωστό κομμάτι τους, με τη μεγαλύτερη απήχηση. Είναι ένα κομμάτι που υπήρξε πριν το συγκεκριμένο δίσκο και μάλιστα από τον πρώτο τους. Μιλάμε για ένα hard rock τραγούδι, με δυναμικές κιθάρες, έντονο μπάσο, σταθερός και επιβλητικός ρυθμός. Αυτό όμως που προσθέτεται επιπλέον στο κομμάτι και απογειώνει το άκουσμα του είναι η ατμόσφαιρα και τα μουσικά θέματα των πλήκτρων του Βαγγέλη. Εκτός αυτού, αλλάζουν κάπως το τέμπο και τα μουσικά μέρη του. Αυτό συνέβη και από την σημαντική παρέμβαση του Παπαθανασίου, αλλά και επειδή το συγκρότημα, είχε αποκτήσει ήδη πολλές εμπειρίες, όπως και το ότι ο καθένας ξεχωριστά βελτιώθηκε και εξέλιξε τον ρόλο του. Στιχουργικά, εκφράζεται η ανησυχία για την πείνα, την εξαθλίωση και τις κακουχίες των λαών. Το μήνυμα προς τον υπόλοιπο κόσμο είναι ένα, να ενδιαφερθούν, να ανοίξουν τις ψυχές τους και να κάνουν ό,τι μπορούν για να αλλάξει η τραγική κατάσταση.
Το επόμενο κομμάτι που θα συναντήσουμε είναι το Queen Of The Universe. Ένα ακουστικό κομμάτι όπου έχει πιο ελεύθερο χαρακτήρα, ενώ χαρακτηριστικά είναι τα σημεία όπου υπάρχει μόνο μουσική. Θα μπορούσαμε να του αποδώσουμε τον όρο rock αλλά όχι μόνο. Περιέχονται επίσης πάρα πολλά στοιχεία ethnic. Μέσα σε αυτό το κομμάτι επίσης, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου μεγαλουργεί! Σε κάθε σημείο του κομματιού, έχει προσθέσει πολλά εφέ αλλά και μουσικά θέματα, τα οποία δημιουργούν μια ονειρική ατμόσφαιρα.
Το τρίτο κατά σειρά κομμάτι, είναι το Every Dream Comes to An End. Ένα κομμάτι που είναι instrumental και μπορείς εύκολα να αφεθείς στην απολαυστική του μουσική. Τα μουσικά στοιχεία κι εδώ δεν είναι διαφορετικά, έχουμε σίγουρα rock, αυτή τη φορά πιο progressive που παραπέμπει σε Genesis ακούσματα, ενώ περιέχονται για άλλη μια φορά τα μουσικά εφέ και η διάνοια του Βαγγέλη.
To αμέσως επόμενο κομμάτι στον δίσκο ονομάζεται The Bride. Η "νύφη" (σ.σ. στα ελληνικά) είναι ένα κομμάτι με rock αλλά και με πάρα πολλά ελληνικά ethnic στοιχεία. Η κιθάρα δίνει το ρυθμό, ενώ ο ρυθμός του μπάσου και των κρουστών είναι αρκετά ελληνικός. Εκτός από αυτά, έχουμε πολλά εφέ και όργανα που παραπέμπουν στην ελληνική παραδοσιακή μουσικής της επαρχίας. Στιχουργικά αναφέρεται σε μια πριγκήπισσα, όπου ο βασιλιάς και πατέρας της, προορίζοντας τη για νύφη και μετ’ έπειτα για βασίλισσα, ψάχνει με τα δικά του κριτήρια κάποιον άξιο γαμπρό. Η νύφη όμως καταπιέζεται, διότι έχει στην καρδιά της έναν φτωχό νεαρό από το χωριό, πράγμα το οποίο ο πατέρας της δεν θα άφηνε ποτέ να συμβεί. Οπότε ένα βράδυ, τα δύο παιδιά θα φύγουν από την περιοχή μαζί, ώστε να κρατήσουν τις δικές τους επιθυμίες ζωντανές, όμως ο βασιλιάς πλέον τους θέλει νεκρούς και επιστρατεύει όλο το στρατό του να τους βρει. Το κομμάτι λοιπόν, έχει ένα παραμυθένιο χαρακτήρα, όπου μια αγάπη εμποδίζεται όπως και στο πρότυπο τέτοιων ιστοριών, του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας του Σεξπηρ. Ακόμη, ο μεσαιωνικός τόπος που περιγράφει συμβάλλει στην δημιουργία της παραμυθένιας εικόνας, ενώ οι Socrates θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως "τροβαδούροι" αφού εξιστορούν τα γεγονότα με μουσική. Φυσικά η ιστορία αυτή τονίζει και την καταπίεση των ανθρώπων και στην προκειμένη περίπτωση της αγάπης και της ελευθερίας επιλογής. Ο ρόλος του βασιλιά και μονάρχη ως καταπιεστή φυσικά δεν είναι τυχαίος.
Δεύτερο μέρος
Στο δεύτερο μέρος του δίσκου, το πρώτο κομμάτι που συναντούμε είναι η ροκιά The Killer! Ένα πολύ δυναμικό κομμάτι, με στοιχεία hard rock, αλλά και κάποια ελάχιστα ethnic στοιχεία. Ρυθμικά υπάρχουν πολλές αλλαγές και break των drums. Στιχουργικά αναφέρεται σε κάποιον δολοφόνο και το πως έτσι απλά μπορεί να διαπράξει φόνους ώστε να τον προσέξουν. Φυσικά και όλο αυτό κατακρίνεται στο κομμάτι, καθώς το σκεπτικό του είναι τελείως άδειο.
Το επόμενο κομμάτι είναι το A Day In Heaven. Είναι μια rock μπαλάντα, χαρακτηριστική της εποχής, με πολύ λυρικούς στίχους και ρομαντική ατμόσφαιρα. Και σε αυτό το κομμάτι, η συνεισφορά του Βαγγέλη φαίνεται καθώς η μουσική υπόκρουση που έχει δημιουργήσει βοηθάει στην ολοκλήρωση του σκοπού, μια απαλή και ρομαντική μπαλάντα.
Το 7ο κατά σειρά κομμάτι, είναι το Time of Pain. Έχουμε ένα ακόμη rock κομμάτι με ελληνικά ethnic μουσικά στοιχεία. Ο ρυθμός, είναι ο πλέον χαρακτηριστικός των Socrates. Στιχουργικά είναι ένα πολύ ωραίο κομμάτι, με λυρικούς στίχους και ωραία ατμόσφαιρα.
Το τελευταίο κομμάτι του δίσκου, είναι και το δεύτερο καλύτερο κομμάτι τους γενικότερα, καθώς μεγαλουργούν! Μιλάμε φυσικά για το εκπληκτικό Mountains! Ένα κομμάτι εξύμνησης και θαυμασμού της άγριας φύσης, των πελώριων βουνών και της επιβλητικής τους όψης! Το Mountains είναι ένα κομμάτι που αποτελείται από 2 μέρη. Το πρώτο μέρος είναι ένα hard rock θέμα, με πολύ ρυθμό και ένταση, στο οποίο η κιθάρα, το μπάσο και τα drums συνθέτουν ένα πολύ δυνατό κομμάτι. Τα φωνητικά είναι για άλλη μια φορά, επικής μορφής ώστε να φανεί το μεγαλείο της φύσης. Στο δεύτερο μέρος του κομματιού, έχουμε μόνο μουσική. Υπάρχει ένα μεγάλο και τεχνικό solo που είναι καθαρά ελληνικού ethnic χαρακτήρα, ενώ στο μουσικό background βρίσκεται το μεγαλείο του Βαγγέλη! Ο γνωστός συνθέτης, δημιούργησε μια ειδική μουσική υπόκρουση πλήκτρων που συνοδεύει και βοηθάει το κιθαριστικό solo να ευδοκιμήσει και να αναδειχθεί. Μαζί με τα πλήκτρα, υπάρχουν και κάποια κρουστά τα οποία βοηθάνε στο ρυθμικό μέρος.
Ο δίσκος Phos των Socrates είναι πράγματι από τους πιο ολοκληρωμένους δίσκους Ελλήνων καλλιτεχνών. Σε αυτό βέβαια συνέβαλλε και ο μεγάλος Βαγγέλης Παπαθανασίου, η μουσική του οποίου αγκάλιασε την σκληρή και ριζοσπαστική τέχνη του hard rock και με μαεστρικές προσθήκες απογείωσε το μουσικό αποτέλεσμα. Η μουσική λοιπόν είναι πολύ ωραία όταν είναι αποτέλεσμα συνεργασίας. Αυτό είναι ίσως ένα τρανό παράδειγμα που αναδεικνύει την συνεργασία ως προϋπόθεση της καλύτερης ποιότητας του έργου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου