Κυριακή 19 Ιουλίου 2015

Metal Ύμνοι (Say What?)




Είναι Metal ύμνοι. Όταν ακούγονται, οι μεταλάδες μαζεύονται, όπως οι μουσουλμάνοι στο χότζα, για να προσκυνήσουν... Ποιοι είναι;
Σας προειδοποιώ ότι σε τέτοια θέματα, δε μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου. Αυτό το άρθρο λοιπον, μπορεί να είναι λίγο(ελάχιστα) ειρωνικό, λίγο(ελάχιστα) προσβλητικό ή λίγο(ελάχιστα) ανάρμοστο σε σχέση με τα υπόλοιπα που έχω γράψει παλαιότερα. Βλέπετε, όλοι παρεκτρεπόμαστε μπροστά στο μεγαλείο και το δέος των metal ύμνων. Πώς; Οι αντιδράσεις και οι συμπεριφορές μπροστά στους ύμνους ποικίλουν. Άλλοι θα νιώσουν τον ρυθμό με τα χέρια, άλλοι με τα πόδια, άλλοι με όλο τους το σώμα. Μερικοί θα βρουν την ώρα να αφήσουν το λαστιχάκι από το μαλλί και να το ανεμίσουν ρυθμικά (headbanging). Επίσης, υπάρχουν και άλλες ανταποκρίσεις στο κάλεσμα όπως για παράδειγμα, το ξύλο, τα pits και η γνωστή χειρονομία με τα κέρατα ταύρου! Όλα αυτά συνοδεύονται με την ειδική metal δίαιτα της μπύρας (παραλλαγές ουίσκι ή πιο σπάνια βότκα) και ό,τι βρεθεί μπροστά τους από φαγητό. Βέβαια θα μου πείτε, πολλές θερμίδες. Μην ανησυχείτε, θα τα κάψουν στην...ανταπόκριση. Στο τέλος τι προκύπτει; Ένα μέρος άνω κάτω, με το πάτωμα να έχει διακοσμηθεί με το αυτοσχέδιο πατάκι από ξηρούς καρπούς και τσιγάρα κολλημένα από χυμένη μπύρα και φυσικά σε όλα αυτά τριγυρνά η ευχάριστη ευωδία που προέρχεται από μια μίξη αρωμάτων: pure ιδρώτας, μπύρα(χύθηκε το θυμάστε) και τσιγαρίλα.
Παρακάτω υπάρχει μια λίστα, με όλα τα στάνταρ metal κομμάτια που όλοι οι μεταλάδες θα δώσουν respect και θα τα έχουν κορώνα στο κεφάλι τους. Γιατί αυτή η λίστα διαμόρφωσε το είδος, γαλούχησε τις προτιμήσεις και έφτιαξε χαρακτήρα σε όλους τους λάτρεις της metal. Θα τα συναντήσουμε σε όλα τα μεταλάδικα, ανεξαιρέτου ώρας(κυρίως μετά τα μεσάνυχτα), σε μέταλ ραδιόφωνα, σε metal playlists φίλων μας και σε metal μαγαζιά πώλησης metal αντικειμένων.

* πατήστε στον τίτλο για να τα ακούσετε

Για να μην παρεξηγηθούμε(επειδή σίγουρα θα παρεξηγηθούμε), το metal είναι μια μουσική που διαμορφώθηκε με κόπο από τη rock και από πολλές και ικανότατες μπάντες οι οποίες στα τέλη του '70 πειραματίστηκαν με καινούριους ήχους και από το πολύ πετυχημένο ρεύμα του New Wave British Heavy Metal στο οποίο συμμετείχαν οι Iron Maiden, οι Judas Priest και οι Saxon, συγκροτήματα με πολύ σεβαστό όνομα στο χώρο της μουσικής. Είναι μια μουσική που ανεξάρτητα του πόσο τη βαριέμαι και την κατακρίνω, δεν παύει να έχει διαμορφωθεί δύσκολα σε καιρούς που με τον τρόπο τους σε απωθούσαν στο να δημιουργήσεις. Απλά αυτή η μάστιγα του metalising και της metal ζωής έχει παραγίνει και πλέον, όλοι όσοι βρίσκονται στο χώρο πρέπει να καταλάβουν ότι η βιομηχανία τους εκμεταλλεύεται(όπως όλους μας) και βγάζει λεφτά πουλώντας αναπαλαιωμένα και retro πράγματα σε αυτούς ενώ οι τιμές είναι μαύρης αγοράς.
Για να τελειώνουμε το metal δε θα πεθάνει. Και δεν πρέπει να πεθάνει. Είναι από τα τελευταία μουσικά ρεύματα που μπορεί να είχαν τα χίλια στραβά, αλλά ήταν αυθεντικά. Τώρα πλέον αυτό δε συμβαίνει και όλα παίζουν στη λούπα. Γι αυτό, δε λέμε όχι στη metal, λέμε όχι στην υπερβολική λατρεία της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου