Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Song Review: Money-Pink Floyd





Στα διαχρονικότερα συγκροτήματα όλων των εποχών είναι οι Pink Floyd, το βρετανικό συγκρότημα που συγκλόνισε (και συγκλονίζει ακόμη και σήμερα) εκατομμύρια ανθρώπους. Πολλά κομμάτια τους θεωρούνται ως η επιτομή της μουσικής σύνθεσης. Το Money είναι ένα από τα πιο δημοφιλή και διακριθέντα κομμάτια τους, το οποίο αξίζει ξεχωριστή ανάλυση.

Το Μoney κυκλοφόρησε το 1973 και συμπεριλήφθηκε στο δίσκο Dark Side of the Moon. Ο εγκέφαλος για άλλη μια φορά είναι ο Roger Waters, όπου συνέθεσε τα μουσικά μέρη του κομματιού μαζί με τον David Gilmour. Δυνατό στοιχείο του είναι ο ρυθμός, ο οποίος είναι αρκετά σύνθετος για τα rock δεδομένα, με δημοσιεύματα να αναφέρουν ότι το κομμάτι γράφτηκε σε 7/8 ή 7/4 με το μόνο normal σημείο του να είναι το κιθαριστικό σόλο που γράφτηκε σε 4/4. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η τεχνική ένταξης πολλών ειδικών εφέ με ταμειακές μηχανές, κέρματα να πέφτουν να έχουν περίοπτη θέση στο κομμάτι. Το αποτέλεσμα είναι να παρουσίαζεται μπροστά στον ακροατή funk, blues, psychedelic rock τραγούδι, με πολλές πρωτοποριακές ιδέες σύνθεσης και στίχων. 

Το τραγούδι Money είναι μια ρεαλιστική, διπλής όψης, παρουσίαση της φυσικής και τεχνικής ύπαρξης του χρήματος, μέσα σε μια κοινωνία. Ο στιχουργός χρησιμοποιεί ένα προσωπικό παράδειγμα ενός πλούσιου ανθρώπου,  ο οποίος τα έχει όλα, εξυψώνοντας τη δύναμη του χρήματος μέσα στα πλαίσια της αγοράς αγαθών και υπηρεσιών. Ο πρωταγωνιστής έχει πολλά χρήματα, μπορεί να αγοράσει τα πάντα, πλούσια αμάξια, χαβιάρι, ακόμη και μια ποδοσφαιρική ομάδα! Δεν έχει ανάγκη κανέναν και όλοι τον πλαισιώνουν γιατί είναι επιτυχημένος. Παράλληλα προβαίνει σε διαπιστώσεις όταν κάποιος έχει χρήμα. Γιατί έτσι είναι πράγματι η σύσταση και ο αυτοσκοπός του συστήματος που ζούμε, να αποκτήσει κάποιος όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα, ώστε να του περισσεύουν και να τα ξοδεύει για ανούσιους σκοπούς. 

Στο δεύτερο γύρο όμως τα πράγματα αλλάζουν. Ο στιχουργός σταματά να εκθιάζει το χρήμα και αντίθετα κατηγορεί την ύπαρξη του ως υπαίτια για αμέτρητα εγκλήματα, ακόμη προειδοποιεί ότι είναι σατανικό και ότι μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει, διότι όλοι αποσκοπούν στο χρήμα και την πληρότητα εξασφαλίζοντας τα πάντα στον εαυτό τους. Γιατί ο άνθρωπος, όπως έχει δείξει η ιστορία, είναι ένα άπληστο ον, που από τη φύση του δεν θα αισθανθεί ποτέ ολοκληρωμένος, και αυτό ακριβώς θέλει να παρουσιάσει ο δημιουργός, εκφράζοντας έτσι την ανησυχία του ότι κανείς δε θα μοιραστεί τα πλούτη του, αντιθέτως θα κοιτάξει να αποκτήσει και των άλλων. 

Το συμπέρασμα είναι ότι το χρήμα, εν τέλει, δε βοηθάει τον άνθρωπο να οργανώσει τη ζωή του και να συναλλάσσεται τις υπηρεσίες του και τα αγαθά του με τους άλλους ακριβοδίκαια. Αντίθετα παράγει στον άνθρωπο μια συνεχόμενη ανασφάλεια για το αν αυτά που έχει του είναι αρκετά, φέρνοντας παράλληλα στην επιφάνεια τον εγωισμό, τον ατομικισμό και την απληστία του. Ο άνθρωπος πάντα θα θέλει περισσότερα και το χρήμα του δίνει τη ψευδαίσθηση ότι τα έχει ή θα τα έχει. Το ζητούμενο είναι, μπορεί ο ίδιος να καταλάβει τη πραγματική φύση του χρήματος ή έχει τόσο τυφλωθεί από την απληστία του ώστε δε μπορεί να την αναγνωρίσει;


Στίχοι

Money, get away 
Get a good job with more pay and you're okay 
Money, it's a gas
Grab that cash with both hands and make a stash
New car, caviar, four star daydream 
Think I'll buy me a football team

Money, get back
I'm all right Jack keep your hands off of my stack
Money, it's a hit 
Don't give me that do goody good bullshit
I'm in the high-fidelity first class traveling set 
And I think I need a Lear jet

Money, it's a crime 
Share it fairly but don't take a slice of my pie
Money, so they say 
Is the root of all evil today
But if you ask for a raise it's no surprise
That they're giving none away
Away, away, way
Away, away, away

Kansas: Το "Sui Generis" συγκρότημα των Wayward Sons



Ένας μαγικός κόσμος γεμάτος νότες, όμορφα μέρη και rock πνεύμα εκτυλίσσεται μπροστά σου, όταν θα ακούσεις Kansas. 

Το αμερικάνικο συγκρότημα από την πρωτεύουσα του Kansas, Topeka, έγινε κυρίως γνωστό κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70.  Εκείνη την εποχή, η rock συνδυάστηκε περισσότερο από ποτέ με άλλα μουσικά είδη, προγενέστερα αλλά και καινούργια. Από τις διακλαδώσεις αυτές, προέκυψαν πολλά καινούργια είδη. Οι Kansas ακολούθησαν τα ρεύματα της progressive, psychedelic(ακόμα υπήρχε σαν στοιχείο μέσα σε κομμάτια) και γενικότερα "σύνθετης" rock (πολύπλοκη-όχι το απλό αυθεντικό rock είδος), που βρίσκονται στο προσκήνιο. Κόλλησαν κυρίως με το progressive rock αλλά και το νέο τότε είδος της album-oriented rock, γνωστή και ως AOR (στα μέσα του '70). 

Βασικά Μέλη

Steve Walsh: φωνητικά, synthesizer, κρουστά
Kerry Livgren: κιθάρα, φωνητικά, πλήκτρα, synthesizer  
Phil Ehart: κρουστά, drums
Rich Williams: κιθάρα
Dave Hope: μπάσο, φωνητικά
Robby Steinhardt: βιολί, φωνητικά

Η αρχή

Το 1969, ο κιθαρίστας Kerry Livgren βρισκόταν στο συγκρότημα The Reasons Why μαζί με άλλα τρία μέλη, με έδρα την Topeka. Έπειτα από ένα χρόνο, το όνομα άλλαξε σε Kansas και ήρθαν 2 καινούργια μέλη από το συγκρότημα White Clover, οι Dave Hope και Phil Ehart. Παρόλα αυτά δεν έμειναν για πολύ, καθώς το 1971 γύρισαν στο παλιό τους συγκρότημα. Εκεί, αναζητούσαν νέα μέλη και κάπως έτσι γνώρισαν τους Robby Steinhardt, Steve Walsh και Rich Williams. Το 1973, ο Kerry Livgren κόλλησε με αυτό το σχήμα, δημιουργώντας εν τέλει τους αυθεντικούς Kansas! Αμέσως μετά δέχθηκαν συμβόλαιο από τον μουσικό παραγωγό Don Kirshner, κρατώντας το όνομα Kansas.

Ντεμπούτο και καταξίωση

Το πρώτο τους άλμπουμ με ομώνυμο τίτλο ήρθε  το 1974, το οποίο ηχογραφήθηκε στη Νέα Υόρκη. Η μουσική είναι ένα πρώιμο είδος από αυτό που διαμόρφωσαν τα επόμενα χρόνια. Στα κομμάτια τους θα ακούσεις ένα συμφωνικό και πολυφωνικό αποτέλεσμα με επιρροές από psychedelic rock, classic rock, boogie rock, πολλά folk όργανα όπως βιολί και ντέφι αλλά και jazz. Με αυτό το δίσκο, κέρδισαν αναγνώριση και έκλεισαν tour. Ο δρόμος προς την επιτυχία είχε ανοίξει.


Η μεγαλύτερη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία των Kansas ήρθε τη διετία 1976-1977, όταν κυκλοφόρησαν τα άλμπουμ Leftoverture και Point of Know Return αντίστοιχα. Εκεί εμπεριέχονταν οι μεγαλύτερες επιτυχίες τους όπως το Carry on Wayward Son, Cheyenne Anthem (Leftoverture), Dust in the Wind και Portrait (Point of Know Return). Ειδικά το Leftoverture ήταν η μεγάλη καταξίωση που το συγκρότημα ήθελε. Βρέθηκε στις πρώτες θέσεις του Billboard, ενώ τα 2 άλμπουμ μαζί, πουλήθηκαν 8 εκατομμύρια φορές(!) μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Carry On Wayward Son και το Dust In The Wind βραβεύτηκαν ως χρυσά singles και οι πωλήσεις τους έφτασαν μαζί τα 2 εκατομμύρια. To Leftoverture, το 2001 βραβεύτηκε ως πλατινένιο 5 φορές από την RIAA, ενώ το 2005, το Dust in The Wind έγινε χρυσό στα ψηφιακά downloads από την RIAA (Ένωση Δισκογραφικών Εταιριών Αμερικής) πουλώντας 1 εκατομμύριο αντίγραφα σαν single.






Εκείνη η περίοδος ήταν η πιο παραγωγική καλλιτεχνικά αλλά και εμπορικά, όπως αποδεικνύουν οι τεράστιες sold out εμφανίσεις τους στο Madison Square Garden ενώ από το 1977 έως το 1978 έκαναν αμέτρητα tours. Μάλιστα, κυκλοφόρησαν διπλό live album με διάφορες εμφανίσεις από αυτή τη διετία. Το άλμπουμ που ακολούθησε ήταν το Monolith του 1979, όπου περιείχε το κομμάτι People of the Sound Wind, που αναφέρεται στην αυτόχθoνα αμερικάνικη φυλή Kaw, απ' όπου, πιστεύεται ότι, προέρχεται και η ονομασία της πολιτείας Kansas. 



Ανεπιτυχείς δημιουργικές τάσεις και διάλυση

Τη δεκαετία του '80, οι Kansas πέρασαν σε μια εποχή εναλλαγής δημιουργικών τάσεων, μουσικά και στιχουργικά, δοκιμάζοντας τα πάντα, αλλαγή ήχου, τρόπο δημιουργίας και έκφρασης, ακόμα επηρεάστηκαν (ή μάλλον άφησαν τον Liivgren να τους επηρεάσει) από τον Χριστιανισμό(!). Ξεκινώντας από το άλμπουμ Audio Visions το 1980, με κορυφαίο single το Hold On, όπου ο Livgren, εξέφραζε τις νέες θρησκευτικές του πεποιθήσεις. 


Κάπως έτσι ξεκίνησαν οι πρώτες διαφορές, με τον Walsh να φεύγει από το συγκρότημα, δημιουργώντας νέο, με τον John Elefante να τον αντικαθιστά. Το επόμενο άλμπουμ ονομάστηκε Vinyl Confessions και κυκλοφόρησε το 1982, με κορυφαίο single το Play the Game Tonight. Όπως και το προηγούμενο, το άλμπουμ αυτό περιείχε κυρίως χριστιανικούς στίχους όπου ώθησε καινούργιο ακροατήριο. To 1983 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Drastic Measures το 1983, το οποίο κυρίως επιμελήθηκε ο Elefante. Το αποτέλεσμα χαρακτηρίστηκε από πολλούς pop rock. Το άλμπουμ όπως καταλαβαίνετε έφτασε πολύ χαμηλά.. Έτσι το συγκρότημα διαλύθηκε. 

Επανασύνδεση

Το 1985, ο Steve Walsh, ο Ehart και ο Rich Williams επανενώνονται και καλούν καινούργια μέλη να τους πλαισιώσουν. Έτσι, οι Billy Geer (μπάσο) και ο Steve Morse (κιθάρα) έκλεισαν τα κενά και κάπως έτσι ξεκίνησε η τρίτη εποχή για τους Kansas. Η επιστροφή έγινε με το άλμπουμ Power, με το πρώτο single να είναι το All I Wanted, φέρνοντας το συγκρότημα ξανά στις πρώτες θέσεις. Ακόμη κυκλοφόρησαν το 1988 το In the Spirit of Things. 


Το 1990, ένας Γερμανός manager κατάφερε την επανασύνδεση του αυθεντικού συγκροτήματος (εκτός του Steinhardt) για ένα ευρωπαϊκό tour, το οποίο ήταν άκρως επιτυχημένο. Το 1991, ο βιολιστής David Ragsdale προσχώρησε στο συγκρότημα, πράγμα το οποίο θεωρήθηκε αρκετά καλό, αν λάβουμε σαν απόδειξη ότι ο ήχος και η δημιουργία των Kansas έφτασε τις παλαιότερες ένδοξες εποχές του συγκροτήματος. Ακόμη, κυκλοφόρησαν τα άλμπουμ Live at the Whiskey (1002) και Freaks of Nature (1995). 

To τέλος της δεκαετίας του '90 τους βρήκε δημιουργικούς, καθώς κυκλοφόρησαν τους δίσκους Always Never the Same (μαζί με τη Συμφωνική του Λονδίνου το 1998) και Somewhere to Elsewhere (2000).


Πρόσφατη ιστορία

Οι Kansas με τον δίσκο Somewhere to Elsewhere το 2000, πίστεψαν πως ήταν καιρός να ολοκληρώσουν δισκογραφικά. Κάθε χρόνο, όμως, το συγκρότημα έκλεινε tour περνώντας από όσα περισσότερα μέρη μπορούσε. Μάλιστα, το 2009 ηχογράφησαν ένα κονσέρτο μαζί με Συμφωνική Ορχήστρα το οποίο κυκλοφόρησε σε CD, DVD και Blue Ray. Ακόμη και φέτος, έκαναν πολλές εμφανίσεις, ενώ υπάρχουν έτοιμες προγραμματισμένες, γιορτάζοντας μάλιστα τα 40 χρόνια δισκογραφικής καριέρας από τον ομώνυμο δίσκο Kansas. Στις 2 Ιουλίου όμως ο Steve Walsh πίστεψε ότι ως εδώ είναι αρκετά, αποχωρώντας από το συγκρότημα, ολοκληρώνοντας παράλληλα την ενεργή καριέρα του. Παρόλα αυτά, οι Kansas είναι ένα '70s συγκρότημα, και όπως θα διαπιστώσετε από τα πολλά συγκροτήματα της εποχής εκείνης που ακόμη κάνουν tour αρνούμενοι ότι τους έχουν πάρει τα χρόνια, συνεχίζουν να παίζουν με το ίδιο πάθος. Τέτοιοι αληθινοί μουσικοί (όπως τότε συνηθίζονταν), ποτέ δε πιστεύουν ότι έχουν τελειώσει. Ακόμη και τώρα βρίσκουν τον τρόπο και τη δημιουργία, παίζουν με το ίδιο πάθος και ξεσηκώνουν τους λάτρεις της αυθεντικής rock.



Αναγνώριση-Μετατροπή σε συγκρότημα Θρύλος

Εδώ και 25 χρόνια, από την εποχή που η μουσική βιομηχανία επιλέγει να βραβεύει και να αναγνωρίζει την αξία μεγάλων μουσικών καλλιτεχνών, οι καλύτεροι καταλαμβάνουν ξεχωριστή θέση στην πολιτιστική, νεώτερη, ιστορία του κόσμου. Τα ονόματα τους γράφονται με χρυσά γράμματα στα βιβλία και στα πρακτικά των παγκόσμιων συλλόγων και οργανώσεων-φίλων της μουσικής. Οι Ακροατές (με α κεφαλαίο) που αναγνωρίζουν την ποιότητα ενός κλασσικού καλλιτέχνη, θα θυμούνται πάντα τους άξιους καλλιτέχνες όλων των εποχών, τοποθετώντας τους σε ξεχωριστό και μοναδικό, γι αυτούς,, μέρος. Εκεί βρίσκονται και οι Kansas, οι οποίοι θα μείνουν στην ιστορία για την μοναδική δημιουργική τους δεινότητα στη μουσική. Εξ άλλου, αυτό φαίνεται από τα αμέτρητα cover και επανεκτελέσεις των δύο δημοφιλέστερων τραγουδιών τους, Carry on Wayward Son και Dust in the Wind, από πασίγνωστους καλλιτέχνες, που θαύμασαν και εκτίμησαν, όσο κανείς, το μουσικό μεγαλείο των Kansas. Μέσα σε αυτούς είναι οι Dream Theater, Mass, Yngwie Malmsteen, Foo Fighters, Scorpions, Pantera και άλλοι πολλοί, όχι μόνο από το χώρο της rock και της metal. 

Αυτή τη στιγμή, το όνομα του συγκροτήματος Kansas, είναι ίσως πιο γνωστό από τη πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών(!). Το μόνο που μας μένει είναι να ακολουθήσουμε τη γενική γνώμη. Γιατί, το ανεκτίμητο στοιχείο που θα διαπιστώσεις σε ένα πασίγνωστο και θρυλικό συγκρότημα όπως οι Kansas, είναι ότι εμείς οι κοινοί ακροατές δε γνωρίζουμε μεμονωμένα τις περσόνες τους, επειδή οι ίδιοι θέλησαν να μη τους μάθουμε έτσι...


Δισκογραφία

Kansas (1974)
Song for America (1975)
Masque (1975)
Leftoverture (1976)
Point of Know Return (1977)
Monolith (1979)
Audio-Visions (1980)
Vinyl Confessions (1982)
Drastic Measures (1983)
Power (1986)
In the Spirit of Things (1988)
Freaks of Nature (1995)
Always Never the Same (1998)
Somewhere to Elsewhere (2000)