Bon Jovi-Slippery When Wet

Από σήμερα, ξεκινάει το αφιέρωμα σε επιλεγμένους δίσκους των Bon Jovi. Το αφιέρωμα θα ακολουθήσει χρονολογική σειρά και ξεκινάει σήμερα με τον πιο εμπορικό δίσκο τους και ίσως τον πιο ολοκληρωμένο, με τίτλο Slippery When Wet! 

Πριν ξεκινήσουμε όμως, να πούμε λίγα πράγματα για τους Bon Jovi καθώς δεν έχουμε αναφερθεί ξανά στο συγκρότημα. Η ιστορία, όπως είναι φυσικό, έχει επίκεντρο τον Jon Bon Jovi, τραγουδιστή και frontman των Bon Jovi. Αφού είχε αποφασίσει να ασχοληθεί με τη μουσική, έψαχνε τρόπο να γίνει γνωστός πράγμα καθόλου δύσκολο για την εποχή εκείνη, αφού οι δισκογραφικές έψαχναν συνέχεια καινούργια άτομα με ταλέντο αλλά και παρουσιαστικό ώστε να τους κάνουν star. Μιλάμε για τις αρχές της δεκαετίας του '80, όπου η μουσική είχε αλλάξει ρότα, κυριαρχούσε το hard rock και το punk, με χαρακτηριστικά μουσικής τον πολύ δυνατό και ισχυρό ρυθμό, οι μαγνήτες και τα μεγάφωνα στο τέρμα, κιθάρες να..."τσιρίζουν" και δινόταν επίσης μεγάλη σημασία στην σκηνική παρουσία και το παρουσιαστικό των μουσικών. Κάπου στα μέσα του 1982 ενώ είχε γνωριστεί σε ερασιτεχνικά συγκροτήματα με τον David Bryan(πλήκτρα), ο Bon Jovi θα γνωριστεί με την Power Station Studios, εταιρία που άνηκε, κατά το ήμισυ στον ξάδελφο του Jon, τον Tony Bongiovi. Εκεί άρχισε να ηχογραφεί διάφορα κομμάτια και έκανε πολλά demos, ένα απο αυτά, μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος με τίτλο "Runaway". Το συγκεκριμένο κομμάτι άρεσε πολύ στους συντελεστές του studio και αποφάσισαν να του το ηχογραφήσουν με ολόκληρο συγκρότημα! Έτσι επέλεξαν κάποιους μουσικούς, μέσα σε αυτούς και τον Hugh Mc Donald(μπασσίστα). Το κομμάτι άρχισε να παίζει στους ραδιοφωνικούς σταθμούς της εποχής και είχε επιτυχία. Έτσι κρίθηκε αναγκαίο η ύπαρξη ενός σταθερού συγκροτήματος που να δημιουργεί επιτυχίες και να έχει frontman τον Bon Jovi. Ο ίδιος δεν ξέχασε τον φίλο του πλέον David Bryan για τα πλήκτρα, ο οποίος κάλεσε να έρθει στο συγκρότημα τον μπασσίστα John Such(πρώτο μπασσίστα των Bon Jovi) και τον Tico Torres, έναν έμπειρο drummer με καριέρα σε παλαιότερα συγκροτήματα. Επίσης, ο Bon Jovi είχε εντυπωσιαστεί με ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Αμερικής εκείνη την εποχή, τον Richie Sambora, έναν ταλαντούχο και τεχνίτη κιθαρίστα, ο οποίος είχε κάνει περιοδεία με τον Joe Cocker. Κάπως έτσι δημιούργησαν το πρώτο συγκρότημα των Bon Jovi και ξεκίνησαν να ηχογραφούν όλοι μαζί. Τους ένωνε το πάθος για ρυθμική και ανεβαστική μουσική, με rock διάθεση και ξεσηκωτικούς στίχους! Κάπου εκεί τα βρήκαν και ξεκίνησαν το 1984 μια πολύ πετυχημένη καριέρα!

Μέλη:

Jon Bon Jovi: φωνητικά, κιθάρα, πιάνο

Richie Sambora: κιθάρες

David Bryan: πλήκτρα, πιάνο

Tico Torres: drumms

John Such, Hugh Mc Donald: μπάσο

Ο δίσκος Slippery When Wet, είναι ο τρίτος κατά σειρά δίσκος τους και κυκλοφόρησε το 1986. Την παραγωγή ανέλαβε η Mercury Records στην Βόρεια Αμερική και η Vertigo Records παγκόσμια. Θεωρείται ο πιο πετυχημένος δίσκος των Bon Jovi καθώς περιέχει πολλά από τα πιο πετυχημένα τραγούδια των Bon Jovi καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας τους! You Give Love A Bad Name, Livin' On A Prayer και Wanted Dead Or Alive είναι 3 από τα πιο διάσημα τραγούδια τους και περιέχονται στο Slippery When Wet! To προηγούμενο άλμπουμ τους "7800 Fahrenheit" είχε επιτυχία όμως δεν τους έδωσε αυτό που ήθελαν, μια καθολική και παγκόσμια αναγνώριση. Οπότε αλλάξανε πλάνο, για τον δίσκο αυτόν. Έτσι προσέλαβαν τον επαγγελματία δημιουργό τραγουδιών Desmond Child για να συνεργαστούν στην γραφή τραγουδιών και στίχων. 

Λίστα κομματιών:

Πρώτη όψη
1. Let It Rock
2. You Give Love A Bad Name
3. Livin' On A Prayer
4. Social Disease
5. Wanted Dead Or Alive

Δεύτερη όψη
6. Raise Your Hands
7. Without Love
8. I'd Die For You
9. Never Say Goodbye
10. Wild In The Streets

O δίσκος διπλής όψης, ξεκινάει με το, αντιπροσωπευτικό του τίτλου του, κομμάτι Let It Rock, ένα δυνατό rock τραγούδι, με δυνατά φωνητικά και ρυθμό που αναπνέει. Το τραγούδι ξεκινάει με μια μεγάλη εισαγωγή που περιέχει ήχους κιθάρας και τα χαρακτηριστικά "μαρσαρίσματα" της εποχής εκείνης και στο background βρίσκονται πλήκτρα που δημιουργούν μια ανήσυχη ατμόσφαιρα, προειδοποιώντας τον ακροατή ότι θα ακούσει κάτι πολύ δυνατό. Έπειτα ξεκινάει το κομμάτι που δίνει αυτό που πράγματι προειδοποιούσε η εισαγωγή, ένα δυνατο rock κομμάτι. 

Το επόμενο κομμάτι είναι το πασίγνωστο You Give Love A Bad Name. Το τραγούδι αυτό αντιπροσωπεύει ολόκληρη γενιά μουσικής, μια γενιά που την χαρακτηρίζουν με πολλά ονόματα όπως glam rock, μελωδικό hard rock, hard rock των '80s και πολλά άλλα. Το τραγούδι ξεκινάει με δυνατά φωνητικά χορωδίας και μετά την παύση δίνεται το δυνατό vibe και ο ρυθμός του μελωδικού hard rock. 

Το τρίτο κομμάτι, είναι ακόμη πιο γνωστό από το δεύτερο. Livin On A Prayer, ένα κομμάτι που το ξέρουν ακόμη και αυτοί που δεν ακούνε Bon Jovi. Σε αυτό το κομμάτι πέφτουμε λίγο ρυθμικά, όμως έχουμε πειραματισμό σε ηχητικά εφέ και ρυθμούς. Αν αναλογιστούμε τα 2 προηγούμενα συμαγη hard rock κομμάτια, το εγχείρημα του να μπει το συγκεκριμένο τραγούδι μετά από αυτά είναι πολύ σωστό. 

Το επόμενο κομμάτι είναι το Social Disease. Επιστρέφουμε πάλι στο rock της εποχής πολύ δυναμικά! Ακούμε και κάποια πνευστά στο κομμάτι τα οποία προσφέρουν κάτι παραπάνω. Ενώ είναι πολύ χαρούμενο κομμάτι, η δομη του είναι κάπως μονότονη.

Το τελευταίο κομμάτι της πρώτης όψης, είναι το επίσης πασίγνωστο Wanted Dead Or Alive. Είναι το πιο ολοκληρωμένο και πολύπλοκο κομμάτι του δίσκου. Έχει πολλά μουσικά μέρη και πολλές αλλαγές. Ένα κομμάτι που χαρακτηρίζεται ως ρυθμικό μπαλαντοειδές κομμάτι. Στην αρχή έχουμε ένα κιθαριστικό εισαγωγικό "σημείωμα" made by Sambora που απογειώνει το κομμάτι. Επίσης έχουμε ξεχωριστά σημεία στο κομμάτι που ξεχωρίζουν τα κουπλέ από τα ρεφρέν. Τέλος, αναγνωρίζουμε σημεία επιρροής της μουσικής των Bon Jovi από southern rock συγκροτήματα.

Με το που ξεκινάει η δεύτερη όψη, μπαίνει το κομμάτι Raise Your Hands με τέρμα τα γκάζια! Άλλο ένα κομμάτι, όπως το Social Disease που αντικατοπτρίζει ακριβώς τη μουσική της εποχής. Δυναμικά φωνητικά, συνεχόμενος ρυθμός και χαρακτηριστική κιθάρα. 

Το επόμενο κομμάτι ονομάζεται Without Love. Μια ρυθμική και δυναμική μπαλάντα της εποχής. 

Έπειτα, έρχεται το I'd Die For You να ανεβάζει το ρυθμό πάλι. Ένα κομμάτι που ενώ δίνει ρυθμό και ένταση, το δίνει με μινόρε συγχορδίες και μελαγχολική διάθεση. Το I'd Die For You θυμίζει πολύ τον τρόπο που έγραφε το συγκρότημα στον πρώτο τους δίσκο.

Φτάσαμε στο Never Say Goodbye... Κάπου εδώ, τα φώτα πέφτουν, ο ρυθμός και η ένταση πέφτει και ακολουθεί μια πολύ μελωδική μπαλάντα και ρομαντική μπαλάντα, χαρακτηριστικά της εποχής. 

Και τέλος, για αποφώνηση του άλμπουμ, έρχεται το Wild In The Streets. Μη σας παραπλανά ο τίτλος του κομματιού. Το κομμάτι περισσότερο παιδική χαρά θυμίζει παρά αγριότητα. Ένα αρκετά χαρούμενο και γρήγορο κομμάτι, με στοιχεία της μουσικής που περιγράψαμε και δυνατά φωνητικά. 

Το Slippery When Wet ήταν ένας δίσκος που έμεινε 8 συνεχόμενες εβδομάδες στην πρώτη θέση των charts και έκανε μεγάλη αίσθηση με το που βγήκε. Επίσης είναι ο πρώτος σε πωλήσεις δίσκος των Bon Jovi! Τέλος, αν αναλογιστούμε την προχειρότητα που γραφόντουσαν κομμάτια εκείνη την εποχή σε σχέση με 5-6 χρόνια πριν, το Slippery When Wet κάπως ξεχώρισε και έδειξε σημεία ποιότητας. Επίσης, ενώ βρισκόμαστε σε μια εποχή που ισοπεδώνουμε τα '80s και αποθεώνουμε τα '90s (καινούργια μόδα;), το συγκεκριμένο άλμπουμ έχει κρατηθεί σταθερό και δεν υποβαθμίζεται.