Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

Song Review: Comfortably Numb-Pink Floyd





 Καιρός να αναλύσουμε ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια όλων των εποχών, το Comfortably Numb των Pink Floyd! Ένα κομμάτι μουσικής και στιχουργικής αρτιότητας, θα μας απασχολήσει αρκετά, ψάχνοντας να βρούμε την πραγματική ερμηνεία του, μουσικά και νοηματικά. 


Το κομμάτι γράφτηκε το 1979 για τον θρυλικό δίσκο των Pink Floyd με τίτλο The Wall, έναν από τους πιο πετυχημένους δίσκους του συγκροτήματος και γενικότερα του κόσμου. Η αναγνωρισιμότητα του είναι μεγάλη, καθώς είναι στα 20 πιο γνωστά κομμάτια τους. Για την θέση του στο Wall, μπορούμε να πούμε ότι ταιριάζει άρτια με το θέμα του δίσκου δίπλα στο Another Brick In The Wall, το Young Lust κ.α.



Για τη μουσική σύνθεση του Comfortably Numb μπορούμε να πούμε ότι φαίνεται η ιδιαίτερα δημιουργική σύνθεση που συναντάται στα τραγούδια των Floyd, η οποία έχει πολλές πλευρές και πολλά μουσικά στοιχεία. Η πλευρά της δημιουργικότητας που φαίνεται είναι η progressive ατμοσφαιρική rock, με τα πλήκτρα να δημιουργούν στο background την ιδανική «διαστημική» ατμόσφαιρα ώστε να πατήσει ο αυστηρός «αδιάλλακτος» ρυθμός του μπάσου και των drums. Πρωταρχικό ρόλο θα παίξει η κιθάρα, όπου ο ρόλος του David Gilmour θα απογειώσει τη σύνθεση με σκληρό ροκ ρυθμό και hard solo. Κατά την εξέλιξη του τραγουδιού, δίνεται η εντύπωση ότι μας παρουσιάζεται ένα ήρεμο και χαλαρό σε θεματολογία κομμάτι με όμορφα λόγια, όμως η σκληρότητα της κιθάρας και η αυστηρότητα του ρυθμού υποδηλώνουν κάτι πιο βαθύ.

Εκεί κάπου θα έρθουν οι στίχοι και θα μας λύσουν κάθε απορία για τον σκοπό της δημιουργίας του τραγουδιού και τη θεματολογία του. Ένα κομμάτι με κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο, που ασκεί κυρίως αυστηρή κριτική στον απλό λαό ο οποίος βρίσκεται στον βαθύ ύπνο της καθημερινότητας του.




Στιχουργική-θεματική ανάλυση:

Το Comfortably Numb έχει συγκεκριμένη δομή ανάπτυξης. Προηγούνται δύο κουπλέ και μια γέφυρα που καταλήγουν στο ρεφραίν, δομή που συμβαίνει δύο φορές. Μέσα από τα κουπλέ, ο στιχουργός αναδεικνύει την οκνηρία του απλού λαού, κάνοντας μια λιτή ψυχολογική ανάλυση παρατηρώντας τις καταθλιπτικές τάσεις του μέσου ανθρώπου, το καθημερινό άγχος, τα αφόρητα εμπόδια και βάρη που κουβαλάει στη ζωή του και τον ψυχολογικό πόνο που νιώθει. Παρ’ όλες τις ενδείξεις των παθήσεων που έχει όμως, δεν μπορεί να ονοματίσει τον λόγο που του συμβαίνει αυτό. Ειρωνεία έτσι; Γιατί αυτό που πρέπει να ξέρει πρωτίστως είναι τι του το προκαλεί. Κάπου εκεί μπαίνει η γέφυρα, όπου ο στιχουργός μπαίνει στη θέση αυτού που κάθεται απέναντι στον μέσο άνθρωπο αλλά και στον εαυτό του (και αυτός παθών φαίνεται), και ενώ αναφέρει ότι δεν υποχωρούν οι πόνοι, απλά πολλαπλασιάζονται, ενώ γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να μας βοηθήσουν. Το ζητούμενο είναι όμως, πράγματι είναι αυτή η αλήθεια ή η βοήθεια είναι προσωρινή; Μήπως ο άλλος άνθρωπος βλέπει ένα μικρό ποσοστό του προβλήματος και κοιτάει το δέντρο και όχι το δάσος; Όλα αυτά έρχονται σε συνάρτηση με έναν μείζονα προβληματισμό, «ήμουν στη θέση που βρίσκομαι σήμερα όταν ήμουν μικρός»; Όλοι θυμόμαστε ότι όσο ήμασταν μικροί είχαμε ελευθερία και η ζωή μας ήταν ξένοιαστη, τα χέρια μας τα νιώθαμε «σαν δύο μπαλόνια» όπως λέει και στο κομμάτι. Τι φταίει λοιπόν που άλλαξε αυτό το συναίσθημα και τι μας προκαλεί αυτά τα προβλήματα; Το ρεφραίν έρχεται να μας λύσει τις εύλογες απορίες μας με μια ευφυέστατη φράση… “I Have become Comfortably Numb”, όπου σε ελεύθερη μετάφραση, «Έχω ναρκωθεί βολικά».
Αυτό λοιπόν δημιουργεί πλήθος σκέψεων. Μια καλή ανάλυση της φράσης αυτής είναι ότι η κατάφορη πίεση της καθημερινότητας μπορεί να μας καταβάλλει, όμως εν τέλει συμβιβαζόμαστε με αυτό, ενώ ο νους μας και η σκέψη μας γλυκαίνεται προσωρινά από υλικές απολαύσεις (π.χ. χρήματα, φαγητό, ΤV, PC), καθιστώντας μας ανίκανους να συγκεντρωθούμε και να κοιτάξουμε την πηγή των προβλημάτων στα μάτια.
Το Comfortably Numb προάγει την νοοτροπία της progressive rock σκέψης με τον καλύτερο τρόπο. Με μια πρώτη ματιά αυτό που βλέπουμε είναι ασυνήθιστη μουσική και ασυνήθιστα λόγια. Αν όμως δώσουμε την απαιτούμενη σημασία σε καθένα από τα δύο, τότε θα ανακαλύψουμε σπουδαία πράγματα, τα οποία διδάσκουν και παιδαγωγούν.

Στίχοι:
Hello,
Is there anybody in there?
Just nod if you can hear me
Is there anyone home?

Come on
Now
I hear you're feeling down
I can ease your pain
Get you on your feet again

Relax
I'll need some information first
Just the basic facts
Can you show me where it hurts?

There is no pain you are receding
A distant ship's smoke on the horizon
You are only coming through in waves
Your lips move
But I can't hear what you're saying

When I was a child I had a fever
My hands felt just like
Two balloons
Now I've got that feeling once again
I can't explain
You would not understand
This is not how I am

I... Have become comfortably numb
O.K.
Just a little pin prick
There'll be no more aaaaaaaah!
But you may feel a little sick

Can you stand up?
I do believe it's working
Good
That'll keep you going through the show
Come on
It's time to go

There is no pain you are receding
A distant ship's smoke on the horizon
You are only coming through in waves
Your lips move
But I can't hear what you're saying

When I was a child
I caught a fleeting glimpse
Out of the corner of my eye

I turned to look but it was gone
I cannot put my finger on it now
The child is grown
The dream is gone
I... Have become comfortably numb


Δείτε εδώ ένα αναλυτικό άρθρο για τους Pink Floyd.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου